Julius Caesar/Antonius

Oyun Adı : Julius Caesar/Antonius
(Antonius, Brutus’un Forum Meydanında halka hitap etmesinden sonra kürsüye çıkmış, Caesar’ı övmeye gelmediğini söyleyerek söze başlamışsa da, O’nun Roma’ya yaptıklarını anlatarak, halkın Caesar’dan yana olmasına çalışmakta ve halkı Brutus’a karşı kışkırtmak için ünlü demagojik konuşmasını yapmaktadır.)
ANTONIUS :
Dostlar, Romalılar, yurttaşlar, dinleyin;
Ben Caesar’ı gömmeye geldim, övmeye değil.
İnsanın ettiği kötülük yaşar ardından,
İyilikleriyse toprağa gider kemikleriyle.
Bırakın, öyle olsun Caesar için de.
Soylu Brutus muhteris dedi Caesar için:
Öyle idiyse , ağır bir suç bu,
Ve Caesar bütün ağırlığıyla ödedi suçunu.
Burada Brutus ve diğerlerinin izniyle
(Çünkü Brutus şerefli bir insandır,
Ötekiler de öyle, hep şerefli insanlardır)
Konuşmaya geldim Caesar’ın cenazesinde.
Dostumdu; vefalı ve dürüsttü bana karşı,
Ama Brutus muhteristi diyor:
Brutus şerefli bir insandır.
Caesar nice esirler getirdi Roma’ya
Fidyeleriyle devlet hazinesi doldu:
Bundan ötürü mü muhteris göründü Caesar?
Fakirler ağlayınca gözleri yaşarırdı;
Bir muhteris daha katı yürekli olsa gerek,
Ama Brutus muhteristi diyor;
Brutus’sa şerefli bir insandır.
Geçen bayram hepiniz gördünüz,
Krallık tacını üç kez sundum ona,
Üçünde de almadı. İhtiras denir mi buna?
Ama Brutus muhteristi, diyor;
Brutus’sa şerefli bir insandır, şüphesiz.
Ben Brutus’a konuşmuyorum, hayır;
Bildiğim kadarını söylüyorum yalnız.
Hep sevdiniz onu bir zamanlar,
Boşuna değildi elbet sevginiz;
Sonra ne oldu da yanmıyorsunuz ölümüne?
Ey düşünce, yırtıcı hayvanlar arasına kaçmışsın;
İnsanlar yitirmiş akıllarını... Bağışlayın beni;
Yüreğim şurada şimdi, Caesar’ın tabutunda:
Konuşamam dönünceye kadar bana.
. . .
Daha dün Caesar’ın bir sözü
Dünyadan daha ağır basardı.
Şimdiyse serilmiş yatıyor şurada,
Bir dilenci bile eğilmez olmuş önünde.
Ah kardeşler! Ben yüreklerinizi, kafalarınız
Azdıracak, ayaklandıracak bir insan olsaydım,
Brutus’a da, Cassius’a da kötülük edebilirdim.
Ama, bilirsiniz, şerefli insanlardır onlar.
Onlara kötülük etmek istemem.
Kendime ve sizlere zararlı olmam daha doğru
O şerefli insanlara kötülük etmekten.
Ama bir yaz var, Caesar’ın mührü basılmış;
Çekmecesinde buldum, vasiyetnamesini Caesar’ın
Bunları halka okusam, ki hoş görün,
Hiç okumak niyetinde değilim,
Bir okusam bunları, halk doğru gider,
Yaralarını öperdi ölmüş Caesar’ın;
Mendillerini boyardı, kutsal kanına.
Ne kanı, tek kılını dilenirdi saçlarının,
Anmak için Caesar’ı ve ölürken de
Değerli bir miras diye bırakmak için
Çocuklarına.